Napolyon Az Daha "Abdullah Paşa" Oluyordu
Osmanlı Devleti Avrupa'ya karşı üstünlüğünü kaybedince 18.yüzyılda askeri alanda yeni çareler aramaya koyulmuştu. Bunlardan biri de Fransa'dan askeri danışmanlar almak ve orduyu modernize etmekti. Buna en meşhur örnek Kont De Bonneval yani yeni ismiyle Humbaracı Ahmed Paşa idi. Fransız ihtilali sırasında yıldızı parlayan Napolyon 25 yaşında yüzbaşılıktan generalliğe terfi etti. Marsilya isyanını bastırması ve Toulon'u İngilizlerin elinden kurtarması onun için büyük bir şöhret sağladı. İktidar merdivenlerini hızla çıkan Napolyon, gözden düşmüş olan Robespierre ve arkadaşları ile ilişkide olmaktan suçlanarak ordudan çıkarıldı. Kısa bir süre hapsolundu. Hapisten çıktığında sefil ve hayal kırıklığına uğramış bir işsizdi. Bu sırada bütün Avrupa, ihtilalin kendi ülkelerini etkilemesinden korktukları için Fransa'ya savaş ilan etti. Osmanlı ve Fransa arasında Kanuni'nin Fransuva'yı Şarlken'in elinden kurtarmasıyla başlayan dostane ilişkiler inişli çıkışlı süreçler geçirmekle birlikte hala devam ediyordu. İhtilal hükümeti Bab-ı Âli tarafından kabul görülüyordu. Osmanlı Devleti bu sırada ordusunun modernizasyonu için Fransa'dan askeri uzmanlar almaya devam ediyordu. Bu durumu bilen Napolyon, Eylül 1795'de Fransa'yı yöneten Kamu Güvenliği Komitesi'ne bir mektup yazarak Osmanlı İmparatorluğu'nda çalışmak istediğini bildirdi. İşsizlik ve yeteneklerini kullanabilecek bir alan arayışı onu bu girişime itmişti. Genç general, Osmanlı ordusunu eğitmek istediğini, orada bulunan Fransız uzmanların yetersiz olduğunu belirtiyordu. Ancak Komite onun isteklerini kabul etmedi. Fransa'nın içinde bulunduğu zor durum nedeniyle yeteneklerinden tekrar faydalanılmak için orduya alındı. Kısa bir sürede iktidar basamaklarını tırmandı. İngilizlerin deniz üstünlüğüne son verdi. Hindistan ticaretini kontrol etmek için Osmanlılarla dostluğu bozdu ve Mısır'ı işgal etti. Ancak bu teşebbüsü sonuçsuz kaldı. Kimbilir, Napolyon'un müracaatı kabul edilseydi belki de bizim tarihimizde yerini "Abdullah Napolyon Paşa" olarak alacaktı... Zeynep Dramalı,Tarihi Tersten Okumak,İstanbul 2010, s.123-125